Norsk Ordbog (1873) av Ivar Aasen
    Sjon, f.
      1) Syn, Øiesyn. Lidet brugl. Oftere Sjun, Nordl. Ellers Syn. G.N. sjón.
      2) Lysning i et Værelse; Leilighed til at see. Indh. i Formen Sjun.
      3) en Smule, noget som man knap nok kan see. Paa Sdm. Sjund.