Gagl, f. Vildgaas, Graagaas (Anser segetum). Tel. og fl. I Hall. Gogl; ved Mandal Gaul, som dog ogsaa skal betegne en egen Art Gjæs, som aarlig trækker langs Kysten paa en vis bestemt Tid. (Af ældre Forfattere opstillet som Anas Bernicla. Strøm, Egers B. 116. Wille, Sillejord 146). G.N. gagl, n. Gaaseunge (?).